ดุสิตา
ชื่อวิทยาศาสตร์
: Utricularia
delphinioides Thorel ex Pellegr.
วงศ์
: LENTIBULARIACEAE
ชื่อสามัญ : -
ชื่ออื่น :
หญ้าข้าวก่ำน้อย ดอกขมิ้น แตดข้า
ลักษณะ :
ไม้ล้มลุกอายุ 1 ปี ใบ
เดี่ยว เรียงสลับ ออกบริเวณใกล้พื้นดิน รูปแถบ
ถึงรูปใบหอกกลับ กว้างประมาณ 0.5 มม. ยาวประมาณ 1 ซม.
ปลายใบกลม ขอบใบเรียบ ผิวใบเกลี้ยง เส้นกลางใบ 1 เส้น
ไม่มีก้านใบ ถุงดักจับ ขนาดเล็ก รูปไข่ขวาง
เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1 มม. มีรยางค์ 2 เส้น ยาวประมาณ 1 มม.
ก้านถุงดักจับยาวประมาณ 1.5 มม. ผิวเกลี้ยง แกนช่อดอกยาวได้ถึง
10 ซม. ผิวเกลี้ยง ดอก ย่อย จำนวน
1-10 ดอก ก้านดอกย่อยยาวได้ถึง
6 มม. ใบประดับรูปใบหอกแกมรูปไข่ กว้างประมาณ 2 มม.
ยาวประมาณ 5 มม. ปลายแหลม ขอบเรียบ กลีบเลี้ยง
2 กลีบ สีม่วงเข้ม เชื่อมติดกันที่ฐาน แฉกกลีบเลี้ยง
ขนาดไม่เท่ากัน กลีบด้านบนรูปไข่ ปลายแหลม
กลีบด้านล่างรูปไข่แกมใบหอก ปลายเว้าบุ๋ม กว้าง 3-3.5 มม.
ยาวประมาณ 8 มม. ขอบเรียบ กลีบดอก เชื่อมติดกันเป็นรูปปากเปิด
สีม่วงเข้ม กลีบปากด้านบน รูปเกือบกลม กว้างประมาณ 12 มม.
ยาวประมาณ 9 มม. ปลายแหลม เกสรเพศผู้ 2
อัน ติดอยู่ที่ฐานของกลีบปากด้านบน ก้านเกสรเพศผู้แบน
ยาวประมาณ 2 มม. อับเรณูยาวประมาณ 1 มม. มีรอยคอดตรงกลาง
เกสรเพศเมีย 1 อัน รังไข่ทรงกระบอกแบน
กว้างประมาณ 0.9 มม. ยาวประมาณ 2 มม. ภายในมี 1 ห้อง ออวุลจำนวนมากที่ติดฐาน
ก้านเกสรเพศเมีย 1 อัน สั้นมาก ยอดเกสรเพศเมียแยกเป็น 2 ปาก
ขนาดไม่เท่ากัน รูปครึ่งวงกลม และรูปปลายตัด ผล
รูปไข่แบน กว้างประมาณ 3 มม. ยาวประมาณ 5 มม. เมล็ด
รูปไข่ ยาวประมาณ 0.3 มม.
แหล่งค้นพบในประเทศไทย :
เชียงใหม่ พิษณุโลก เลย สกลนคร ชัยภูมิ ศรีสะเกษ
อุบลราชธานี ปราจีนบุรี จันทบุรี ตราด
การกระจายพันธุ์ :
กัมพูชา ลาว เวียตนาม
นิเวศวิทยา :
ขึ้นเป็นกลุ่มบริเวณพื้นที่เปียกชื้น ออกดอกช่วงเดือนกันยายน
ถึง เดือนธันวาคม
สรรพคุณ
: พื้นบ้านอีสาน ใช้ทั้งต้น
ต้มน้ำดื่ม เข้าตำรับยาบำรุงเลือด
|