กินกุ้งน้อย
ชื่อพื้นเมือง :
กินกุ้งน้อย (เชียงใหม่),
ผักปลาบ (ภาคกลาง),
ผักปราบ (ทั่วไป),
หญ้าเลินแดง (ภาคใต้,
สุราษฎร์ธานี)
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Murdannia
nudiflora (L.) Brenan
ชื่อวงศ์ : COMMELINACEAE
ชื่อสามัญ : Common Spiderwort
ลักษณะ : ไม้ล้มลุกสองปี
สูง 15-55 ซม.
ลำต้นตั้งหรือทอดเอนเลื้อยไปบนพื้นดิน
และมักออกรากตามข้อที่ติดดิน
ใบเดี่ยว
เรียงสลับ
รูปขอบขนานถึงรูปคล้ายใบหอก
ช่อดอกออกตามง่ามใบและปลายกิ่ง
ขนาดเล็ก แยกแขนง 2-6 แขนง
แต่ละแขนงมี 2-5 ดอก
กลีบเลี้ยง 3 กลีบ
ขนาดใกล้เคียงกัน
รูปคล้ายใบหอกแกมรูปไข่ปลายมน
กลีบดอก 3 กลีบ
สีม่วงน้ำเงินหรือม่วงอมชมพู
ขนาดไม่เท่ากัน
รูปรีกว้างหรือรูปไข่กลับกว้าง
เกสรเพศผู้ 6 อัน
เป็นเกสรที่สมบูรณ์ 2-3
อัน และเกสรไม่สมบูรณ์ 3-4
อัน รังไข่มี 3 ช่อง
ปลายก้านชูเกสรเพศเมียเป็นกระเปาะมี
2 พู ผลยาว 3-5 มม.
ภายในมี 3 ช่อง
แต่ละช่องมี 2 เมล็ด
เมื่อแก่และแห้งจะแตกออกเป็น
3 ซีก เมล็ดผิวขรุขระเป็นร่องและเป็นหลุม
ประโยชน์ :
ใช้กินเป็นผัก
เป็นอาหารสัตว์
และเป็นสมุนไพร เช่น
ไต้หวันใช้เป็นยาลดไข้
ลดอาการบวม
ในอินโดจีนใช้รากลดไข้ในเด็ก
แก้บิด
แก้ปัสสาวะกระปริบกระปรอย
ในมาเลเซียใช้ใบพอกแก้ปวด
ในนิวกินีใช้ทั้งต้นแก้บิดและแก้เป็นหมัน
โทษ :
เป็นพืชที่ทนทั้งสภาพน้ำท่วมขังและแล้งได้ดี
เป็นวัชพืชที่ร้ายแรงชนิดหนึ่ง
นอกจากนั้น
ยังเป็นที่อาศัยของศัตรูพืชปลูกหลายชนิด
เช่น เชื้อราชนิด Pythium
arrhenomanes Drechs.,ไส้เดือนฝอยชนิด
Meloidogyne sp., Pratylenchus pratensis (de Man) Filip.
และเชื้อไวรัสที่ทำให้เกิดโรคใบด่างในพืชพวกแตงและขึ้นฉ่าย