กระดูกค่าง
ชื่อพื้นเมือง :
คำดีควาย ดูกค่าง หม้าย
ไหม้ (ภาคใต้), จะเพลิง
สล่าง สะลาง (ชลบุรี),
ตะโกดำ ตาโกดำ (ตราด),
พลับเขา (สุราษฎร์ธานี), กระดูกค่าง
ชื่อวิทยาศาตร์ : Diospyros
undulata Wall. ex G. Don var. cratericalyx (Craib)
Bakh.
ชื่อวงศ์ : EBENACEAE
ชื่อสามัญ : -
ลักษณะ : ไม้ต้นขนาดกลาง
สูงได้ถึง 20 ม.
เปลือกสีดำค่อนข้างเรียบ
ใบเดี่ยว
เรียงสลับ รูปขอบขนาน
หรือรูปใบหอก ปลายทู่
หรือหยักคอดเป็นติ่งแหลม
โคนสอบมน แผ่นใบหนา
หรือค่อนข้างหนา ดอกแยกเพศ
อยู่ต่างต้น
ดอกเพศผู้ออกรวมกันเป็นช่อสั้นๆ
ตามง่ามใบ กลีบเลี้ยง
และกลีบดอกมีอย่างละ 4-5
กลีบ
กลีบเลี้ยงโคนติดกันเป็นรูปถ้วยปากกว้าง
กลีบดอกโคนติดกันเป็นหลอด
เกสรเพศผู้ 12-18 อัน
รังไข่ไม่สมบูรณ์มีขนประปราย
ดอกเพศเมียออกเป็นดอกเดี่ยว
ๆ
ลักษณะคล้ายกับดอกเพศผู้แต่ขนาดใหญ่กว่า
ทั้งกลีบเลี้ยง
และกลีบดอกมีอย่างละ 4-5
กลีบ
เกสรเพศผู้ไม่สมบูรณ์ 4-8
อัน ผลกลม ฐานมน
ปลายมน หรือป้าน
ผลติดอยู่บนกลีบเลี้ยง
รูปถ้วย
กลีบเลี้ยงเมื่อยังอ่อนมีขนคล้ายเส้นไหมทั้งด้านนอก
และด้านใน
ขนด้านในจะติดอยู่จนกระทั้งผลแก่
ปลายกลีบเลี้ยงโค้งออก
พื้นกลีบไม่จีบ
และไม่มีเส้นลายกลีบ
ประโยชน์ :
เนื้อไม้ใช้ในการก่อสร้างทั่วๆ
ไป และทำเครื่องตกแต่ง
โทษ : -