กระเบา
Hydnocarpus wrayi
King, FLACOURTIACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
: ไม้ต้นขนาดกลาง
สูง 8-21 ม. กิ่งอ่อนมีขน
กิ่งแก่เกลี้ยง ใบเดี่ยว
เรียงสลับ
รูปขอบขนานแกมรีหรือรูปขอบขนาน
กว้าง 5-12.5 ซม. ยาว 12-25 ซม.
ค่อนข้างหนา
ปลายเป็นติ่งแหลมสั้นๆ
โคนสอบกว้างถึงมน
เบี้ยวเล็กน้อย
ขอบเรียบ
ด้านบนเกลี้ยงและค่อนข้างเป็นมัน
ด้านล่างมีขนสั้นๆ
ตามเส้นกลางใบและเส้นแขนงใบ
เส้นแขนงใบเยื้องกันข้างละ
8-10 เส้น
เห็นชัดทางด้านล่าง
ก้านใบยาว 1-2 ซม. ดอกแยกเพศ
อยู่ต่างต้น
ดอกเพศผู้ออกเป็นช่อกระจุกสั้นๆ
ตามง่ามใบช่อละ 2-3 ดอก
ก้านดอกยาวประมาณ 4 มม.
กลีบเลี้ยง 4-5 กลีบ
ค่อนข้างกลม
เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ
6 มม. ด้านนอกมีขน กลีบดอก
7-10 กลีบ
สีขาวหรือขาวอมเขียว
รูปขอบขนาน
กว้างยาวประมาณ 4 มม.
ที่โคนด้านในมีเกล็ดหนาและมีขน
เกสรเพศผู้ 15-17 อัน
ดอกเพศเมียออกเดี่ยวๆ
หรือเป็นคู่ตามง่ามใบ
ก้านดอกยาวประมาณ 7 มม.
กลีบเลี้ยง กลีบดอก
และเกล็ดเหมือนกับดอกเพศผู้
เกสรเพศผู้ไม่สมบูรณ์ประมาณ
17 อัน รังไข่รูปไข่
มีขนเหมือนกำมะหยี่สีน้ำตาลอมเหลือง
ยอดเกสรเพศเมียใหญ่
แยกเป็น 5 แฉก ผลรูปรีแกมรูปไข่แคบๆ
กว้าง 4-5.5 ซม. ยาว 7-10 ซม.
สอบเรียวไปยังปลายทั้งสอง
ที่ปลายเป็นจะงอยเปลือกแข็ง
มีขนเหมือนกำมะหยี่สีน้ำตาลอมเหลือง
ผลแห้งเป็นร่องเล็กๆ
ตามยาวบ้าง เมล็ดมีจำนวนมาก
รูปยาวเรียว ยาวประมาณ 2
ซม. ด้านหนึ่งเรียบ
อีกด้านหนึ่งนูน
ถิ่นกำเนิด : -
การกระจายพันธุ์ :
แหลมมลายู
และเกาะบอร์เนียว
การกระจายพันธุ์ในประเทศไทย
: ภาคใต้
สภาพนิเวศน์ :
ขึ้นในป่าดิบตามไหล่เขา
บนพื้นที่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ
100 ม.
เวลาออกดอก : -
เวลาออกผล : -
การขยายพันธุ์ : -
ความเกี่ยวข้องกับประเพณี
วัฒนธรรม ความเชื่อ ฯลฯ :
-
อ้างอิง : 1)
ราชบัณฑิตยสถาน. 2538. อนุกรมวิธานพืช
อักษร ก. กรุงเทพมหานคร:
เพื่อนพิมพ์.