กูดหางไก่
Sphenomeris chinensis
(L.) Maxon var. divaricata
(Christ) Kramer, LINDSAEACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
: เฟิร์น
เหง้าสั้น ทอดขนาน
มีเกล็ดสีน้ำตาลเข้ม
เกล็ดแคบ ยาวประมาณ 2 มม.
ดูคล้ายขนแข็ง ใบประกอบแบบขนนกสามถึงสี่ชั้น
ออกรวมเป็นกระจุก
รูปขอบขนานถึงรูปใบหอก
กว้าง 12-15 ซม. ยาว 20-60 ซม.
ก้านใบสีเขียวเมื่อยังอ่อน
และจะเป็นสีน้ำตาลเมื่อใบแก่
ยาว 5-35 ซม.
มีร่องตามยาวทางด้านใกล้แกน
(adaxial) ตอนบน
ใบย่อยทุกชั้นเรียงสลับ
ชั้นที่ 1
รูปกึ่งสามเหลี่ยม
ปลายสอบแหลมถึงเรียวแหลม
โคนสอบแหลม มีก้านใบ
แผ่นใบค่อนข้างหนา
เส้นใบอิสระ มักมี 2-3
เส้น แต่เห็นไม่ชัดเจน กลุ่มอับสปอร์อยู่ที่ปลายแฉก
บนเส้นใบย่อยหรือที่กลุ่มของปลายเส้นใบที่ยื่นเข้าไปในแต่ละแฉก
กลุ่มอับสปอร์กว้างประมาณ
1 มม.
เยื่อคลุมกลุ่มอับสปอร์ติดอยู่ที่ฐาน
ขอบหยักซี่ฟันเล็กๆ
ถิ่นกำเนิด : -
การกระจายพันธุ์ :
แถบตะวันออกของเทือกเขาหิมาลัย
ตะวันออกเฉียงใต้ของจีน
พม่า ภูมิภาคอินโดจีน
และภูมิภาคมาเลเซีย
การกระจายพันธุ์ในประเทศไทย
: ทั่วทุกภาค
สภาพนิเวศน์ :
ขึ้นริมลำธารบริเวณที่ได้รับแสง
บนพื้นที่ระดับต่ำถึงสูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ
1,500 ม.
เวลาออกดอก : -
เวลาออกผล : -
การขยายพันธุ์ : -
ความเกี่ยวข้องกับประเพณี
วัฒนธรรม ความเชื่อ ฯลฯ :
-
อ้างอิง : 1)
ราชบัณฑิตยสถาน. 2538. อนุกรมวิธานพืช
อักษร ก. กรุงเทพมหานคร:
เพื่อนพิมพ์.