กระดูกเขียด
Aglaia hoaensis
Pierre, MELIACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
: ไม้ต้นขนาดเล็ก
สูง 8-15 ม. ยอดอ่อน ใบอ่อน
กิ่งอ่อน
และช่อดอกมีขนรูปดาวสีน้ำตาลขนาดเล็ก
ใบประกอบแบบขนนกปลายคี่
มีใบย่อย 5-7 ใบ
เรียงสลับรอบกิ่ง
ยาวรวมก้านใบประกอบ 9-12
ซม.
ใบย่อยเรียงตรงข้ามกันบนแกนใบประกอบ
2-3 คู่ รูปรี
หรือรูปขอบขนาน กว้าง 2-3.5
ซม. ยาว 5-10 ซม.
ปลายเรียวมีติ่งแหลม
โคนสอบ แผ่นใบบาง
เส้นแขนงใบข้างละ 7-9 เส้น
ช่อดอกแบบช่อแยกแขนง
ออกตามง่ามใบ ยาว 10-18 ซม.
ดอกเล็กสีเหลือง
ยาวประมาณ 1 มม.
ก้านดอกสั้น กลีบเลี้ยง
5 กลีบ
โคนติดกันเป็นรูปถ้วย
ปลายแยกเป็นแฉกเล็ก 5
แฉก มีขน
รูปดาวสีน้ำตาลอ่อน
กลีบดอก 5 กลีบ
รูปขอบขนาน ยาวประมาณ 2
เท่าของกลีบเลี้ยง
เกสรเพศผู้ 5 อัน
ก้านชูอับเรณูเชื่อมติดกันเป็นหลอดสั้นๆ
หุ้มรังไข่ไว้ภายใน ผลรี
ยาว 1.5-2 ซม.
เส้นผ่าศูนย์กลาง 1-1.5 ซม.
มีขนรูปดาวสีน้ำตาล มี 2
เมล็ด เมล็ดรูปขอบขนาน
ด้านหนึ่งนูนโค้งออก
อีกด้านหนึ่งเรียบประกบกัน
กว้างประมาณ 8 มม.
ยาวประมาณ 1 ซม.
มีเยื่อนุ่มหุ้ม
ถิ่นกำเนิด : -
การกระจายพันธุ์ : ภูมิภาคอินโดจีน
การกระจายพันธุ์ในประเทศไทย
: ภาคกลาง
และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
สภาพนิเวศน์ : ขึ้นในป่าดิบ
เวลาออกดอก :
มีนาคม-สิงหาคม
เวลาออกผล :
พฤษภาคม-ตุลาคม
การขยายพันธุ์ : -
ความเกี่ยวข้องกับประเพณี
วัฒนธรรม ความเชื่อ ฯลฯ :
-
อ้างอิง : 1)
ราชบัณฑิตยสถาน. 2538. อนุกรมวิธานพืช
อักษร ก. กรุงเทพมหานคร:
เพื่อนพิมพ์.