แกแล
ชื่อพื้นเมือง
: แกก้อง (แพร่), แกล แหร
(ภาคใต้), เข (นครราชสีมา),
ช้างงาต๊อก (ลำปาง),
น้ำเคียวโซ่ (ปัตตานี),
แกแล สักขี เหลือง (ภาคกลาง),
หนามเข (ประจวบคีรีขันธ์)
ชื่อวิทยาศาสตร์ :
Maclura cochinchinensis (Lour.) Corner
ชื่อวงศ์ : MORACEAE
ชื่อสามัญ : -
ลักษณะ: ไม้พุ่มรอเลื้อย
หรือไม้เถาเนื้อแข็ง
มียางสีเหลืองอ่อน ต้น
กิ่ง
และง่ามใบมีหนามแหลมแข็ง
ปลายแหลม ตรง
หรือโค้งเล็กน้อย ใบเดี่ยว
เรียงสลับ รูปรี
ปลายแหลม หรือมน โคนแหลม
ขอบเรียบ ดอกแยกเพศ
อยู่ต่างต้น
ช่อดอกเพศผู้เป็นช่อกระจะกลายๆ
ส่วนช่อดอกเพศเมียเป็นช่อกระจุกแน่น
ออกตามง่ามใบเป็นคู่
หรืออยู่เดี่ยวๆ
ช่อดอกเพศผู้สีขาวนวล
ดอกเล็กมาก กลีบรวม 4
กลีบ รูปไข่กลับ
ด้านนอกกลีบมีขนสั้น
เกสรเพศผู้ 4 อัน เล็กมาก
ช่อดอกเพศเมียดอกเล็กมาก
กลีบรวม 4 กลีบ โคนติดกัน
ปลายแยก
รังไข่อยู่ในฐานรองดอก
ก้านเกสรเพศเมียเรียวยาวกว่า
กลีบรวมเล็กน้อย ผลรวม
ทรงกลม ทรงกลม ผิวขรุขระ
เมล็ดเล็กมาก
ประโยชน์ :
เนื้อไม้มีสีเหลือง
ใช้ย้อมผ้า
ใช้เป็นยาภายนอกเพื่อลดไข้
ในซาราวักใช้แกแลเป็นยาหลังคลอดบุตร
โทษ : -