กระเทียมต้น
Scorodocarpus borneensis
(Baill.) Becc., OLACACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
: ไม้ต้นขนาดใหญ่
สูง 10-40 ม.
ทุกส่วนของต้นมีกลิ่นกระเทียม
โดยเฉพาะหลังฝนตกหรือต้นที่มีแผลหรือถูกตัดฟัน
เรือนยอดเล็กและทึบ
เปลือกสีเทาหรือน้ำตาลเข้ม
แตกเป็นร่องสี่เหลี่ยมผืนผ้า
กิ่งแก่สีเข้มและมีช่องอากาศรูปยาวกระจายอยู่ทั่วไป
ใบเดี่ยว
เรียงเวียนรอบกิ่ง
รูปรี
หรือรูปขอบขนานแกมรูปใบหอก
กว้าง 4-10 ซม. ยาว 9-22 ซม.
ปลายเรียวแหลม ยาว 1-2 ซม.
โคนมนหรือสอบ ขอบเรียบ
แผ่นใบหนา
ด้านบนสีเขียวเข้มเป็นมัน
ด้านล่างสีอ่อนกว่าเมื่อยังสดอยู่
เมื่อใบแห้งเป็นสีเขียวมะกอกและมีตุ่มเล็กๆ
โผล่ขึ้นมาบนผิวใบเห็นชัดเจน
เส้นแขนงใบข้างละ 4-5 เส้น
เส้นใบด้านบนแบนแต่ด้านล่างจะนูนขึ้นทั้งเส้นกลางใบและเส้นแขนงใบ
เส้นแขนงใบขนานกันเป็นขั้นบันได
เส้นแขนงใบที่อยู่กลางใบเกือบตั้งฉากกับเส้นกลางใบ
ก้านใบยาว 1-1.5 ซม.
โป่งออกเล็กน้อยทางโคนใบ
ช่อดอกสั้น
ออกตามง่ามใบ
มีขนสีน้ำตาลหรือเทาเล็กน้อย
ก้านช่อดอกสั้น
ดอกมีทั้ง 2 เพศ
ออกเดี่ยวๆ
หรือเป็นกลุ่มรวมกัน
กลุ่มละ 2-3 ดอก
ก้านดอกสั้นมาก
กลีบเลี้ยงเล็ก รูปถ้วย
ขอบหยักตื้นๆ 4-5 หยัก
กลีบดอก 4-5 กลีบ สีเหลือง
ชมพู หรือขาวนวล
รูปขอบขนานแคบ
กว้างประมาณ 2 มม. ยาว 0.8-1
ซม. ภายในกลีบมีขนฟู
เมื่อยังตูมกลีบแตะกันตามขอบกลีบและจะกระดกโค้งงอเมื่อบานเต็มที่
เกสรเพศผู้ 8-10 อัน
ขนาดเล็ก
ติดที่กลีบดอกเป็นคู่
ปลายก้านชูอับเรณูยาวพ้นกลีบดอกขึ้นมา
อับเรณูเรียว ยาว 3-4 มม.
รังไข่สีเขียวอมเหลือง
อยู่เหนือวงกลีบ มี 3-4
ช่อง มีออวุล 1 เม็ด
ห้อยจากยอดของรังไข่ในแต่ละช่อง
ก้านเกสรเพศเมียสีขาว
รูปทรงกระบอกยาว
ยอดเกสรเพศเมียเล็กมาก
มี 3-4 แฉก ผลมีเนื้อ
ค่อนข้างกลม สีเขียว
เส้นผ่านศูนย์กลาง 4-5 ซม.
ก้านผลยาวประมาณ 1 ซม.
เปลือกนอกบาง
มีเนื้อนุ่ม
ผลชั้นในแข็ง มี 1 เมล็ด เมล็ดกลม
ถิ่นกำเนิด : -
การกระจายพันธุ์ :
มาเลเซียและอินโดนีเซีย
การกระจายพันธุ์ในประเทศไทย
: ภาคใต้
สภาพนิเวศน์ :
พบในป่าดิบหรือป่าต่ำ
บนที่ราบหรือตามเชิงเขาถึงที่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ
600 ม.
ขึ้นบนดินทรายหรือดินเหนียว
ที่ดินกร่อยมีบ้างกระจัดกระจาย
เวลาออกดอก : -
เวลาออกผล : -
การขยายพันธุ์ : -
ความเกี่ยวข้องกับประเพณี
วัฒนธรรม ความเชื่อ ฯลฯ :
-
อ้างอิง : 1)
ราชบัณฑิตยสถาน. 2538. อนุกรมวิธานพืช
อักษร ก. กรุงเทพมหานคร:
เพื่อนพิมพ์.