กระเจียวบัว
Curcuma sparganifolia
Gagnep., ZINGIBERACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
: ไม้ล้มลุก
มีเหง้ากลม ขนาด 2-2.5 ซม.
มีรากอวบอยู่รวมกันเป็นกระจุก
บางครั้งปลายรากเปลี่ยนเป็นก้อนกลมซึ่งเป็นส่วนที่สะสมอาหาร
ใบเดี่ยว
ออกจากเหง้าชูขึ้นมาเหนือพื้นดิน
2 ใบพร้อมกันก่อน
ส่วนช่อดอกจะงอกพร้อมกับใบที่
3 ใบยาว รูปใบหอก
หรือใบป้อม กว้าง 3.5-6.5 ซม.
ยาว 15-60 ซม. ปลายใบยาว
โคนค่อยแคบลงไปจนกลายเป็นก้าน
ก้านใบยาวประมาณ 20 ซม. ช่อดอกรูปทรงกระบอก
กว้าง 2-3 ซม. ยาว 4-5 ซม.
ประกอบด้วยใบประดับซ้อนกัน
ใบประดับที่โคนช่อสีเขียวอ่อนและมีลักษณะคล้ายกันคือปลายตัด
ส่วนใบประดับที่อยู่ปลายช่อนั้น
ปลายใบจะแหลมและมีสีขาว
ชมพูอ่อน
หรือชมพูแก่คล้ายสีกลีบบัว
บางครั้งมีสีน้ำตาล
เขียว
หรือชมพูเข้มตามขอบ
ก้านช่อดอกยาว 0.3-1.4 ซม.
ดอกสีขาว
กลีบปากสีม่วงเข้ม
บานอยู่ในซอกใบประดับที่อยู่โคนช่อเท่านั้น
ดอกจะยื่นออกมาเล็กน้อย
โคนกลีบดอกติดกันเป็นหลอดรูปกรวย
กว้างประมาณ 1 ซม. ยาว 1.8-2
ซม.
ถิ่นกำเนิด : -
การกระจายพันธุ์ :
ภูมิภาคอินโดจีน
การกระจายพันธุ์ในประเทศไทย
:
ภาคตะวันออกและภาคตะวันออกเฉียงใต้
สภาพนิเวศน์ :
ขึ้นตามป่าโปร่งชื้น
เวลาออกดอก :
เดือนกรกฎาคม-สิงหาคม
เวลาออกผล : -
การขยายพันธุ์ : -
ความเกี่ยวข้องกับประเพณี
วัฒนธรรม ความเชื่อ ฯลฯ :
-
อ้างอิง : 1)
ราชบัณฑิตยสถาน. 2538. อนุกรมวิธานพืช
อักษร ก. กรุงเทพมหานคร:
เพื่อนพิมพ์.