เพกา
ชื่อวิทยาศาสตร์ :
Oroxylum indicum (L.) Kurz
วงศ์
:
Bignoniaceae
ชื่อสามัญ
: -
ชื่ออื่น :
มะลิดไม้ มะลิ้นไม้ ลิดไม้ (เหนือ)
ลิ้นฟ้า (เลย) หมากลิ้นก้าง
หมากลิ้นซ้าง (ฉาน-เหนือ) กาโด้โด้ง (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี)
ดอก๊ะ ด๊อกก๊ะ ดุแก (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) เบโก
(มาเล-นราธิวาส)
ลีกษณะ :
ไม้ยืนต้น สูง 3-12 เมตรแตกกิ่งก้านน้อย
ใบประกอบแบบขนนกสามชั้น ขนาดใหญ่
เรียงตรงข้ามรวมกันอยู่บริเวณปลายกิ่ง
ใบย่อยรูปไข่หรือรูปไข่แกมวงรี กว้าง 4-8 ซม. ยาว 6-12 ซม.
ดอกช่อ ออกที่ปลายยอดก้านช่อดอกยาว
ดอกย่อยขนาดใหญ่กลีบดอกสีนวลแกมเขียว
โคนกลีบเป็นหลอดสีม่วงแดง หนาย่น บานกลางคืน ผลเป็นฝัก
รูปดาบ เมื่อแก่จะแตก ภายในเมล็ดแบน สีขาว
มีปีกบางโปร่งแสง
ประโยชน์ : นอจากประโยชน์ทางสมุนไพรยาไทยใช้รากเป็นยาบำรุงธาตุ
แก้ท้องร่วง เมล็ดเป็นยาระบาย
ยาจีนใช้เมล็ดเป็นยาแก้ไอขับเสมหะแก้ไอขับเสมหะแล้ว
เปลือกของต้นเพกายังให้สีเขียวตองอ่อน ใช้สำหรับย้อมผ้าอีกด้วย
|