วัชพืช

 

 

ย้อนกลับ

กะทกรก

ชื่อวิทยาศาสตร์
:
Passiflora foetida  L.
วงศ์ : Passifloraceae
ชื่อสามัญ :
ชื่ออื่น รก (ภาคกลาง) กระโปรงทอง (ภาคใต้) เครือขนตาช้าง (ศรีสะเกษ) ตำลึงฝรั่ง (ชลบุรี)  เถาเงาะ เถาสิงโต (ชัยนาท) ผักขี้หิด (เลย) ผักแคบฝรั่ง (เหนือ) เยี่ยววัว (อุดรธานี)  ละพุบาบี (มลายู -นราธิวาส,ปัตตานี) หญ้าถลกบาต (พิษณุโลก, อุตรดิตถ์)  หญ้ารกช้าง (พังงา)
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ : พืชถาเลื้อย มีระบบรากแก้ว อายุฤดูเดียวหรือหลายปี ลำต้นเลื้อยไปตามพื้นหรือเลื้อยพันพืชอื่น มีมือเกาะ (tendril)  มีขนอ่อนสีขาวหรือสีเหลืองปกคลุมทั่วลำต้น ใบ เป็นใบเดี่ยว ออกจากลำต้นแบบสลับ ใบมีรูปร่างเหมือนใบตำลึงแต่ปลายใบแบ่งออกเป็นสามแฉก ฐานใบโค้งมนเป็นรูปหัวใจ ขอบใบหยักเป็นคลื่นเล็กน้อย มีขนสั้นๆ ก้านใบยาวประมาณ 6 ซม. มีหูใบติดอยู่ตรงโคนก้านใบ ใบมีกลิ่นเหม็นเขียว  ดอก เป็นดอกเดี่ยว ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 3 ซม. กลีบเลี้ยงมีลักษณะเป็นร่างแหสีเขียว 3 กลีบ กลีบดอกชั้นนอกมีสีขาวปลายกลีบมน ส่วนกลีบดอกชั้นในเป็นเส้นเล็กๆ หลายเส้นปลายแหลม ส่วนโคนมีสีม่วงและปลายเส้นเป็นสีขาวเรียงกันเป็นรัศมีโดยรอบ มีเกสรตัวผู้ 5 อัน ยอดเกสรตัวเมียแบ่งออกเป็น 3 อัน  ผล เป็นชนิด berry มีรูปร่างกลม ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 2-4 ซม. ผลแก่มีสีเหลือง กลีบเลี้ยงที่เป็นร่างแหจะเจริญเติบโตห่อหุ้มผล มีเนื้อหุ้มเมล็ดลื่น รสหวาน เมื่อผลแก่จะแตกเป็น 3 ซีก มีเมล็ดอยู่ภายในหลายเมล็ด
          พบขึ้นทั่วไปในไร่ ในสวนผลไม้ ทุ่งหญ้า และตามริมถนน ขยายพันธุ์โดยใช้เมล็ด
ประโยชน์ :  รับประทานได้ เป็นสมุนไพรขับปัสสาวะ ขับเสมหะ แก้ไอ แก้ปวด พอกแก้หิด ใช้พอกแผล
โทษ : ทั้งต้นมีสารพิษ กินสดอาจเป็นอันตรายถึงตายได้