กระดูกอึ่ง
Dicerma biarticulatum
(L.) DC., LEGUMINOSAE-PAPILIONOIDEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
: ไม้พุ่มเตี้ยแจ้ แตกกิ่งมากและมักทอดขนานกับพื้นดิน
กิ่งค่อนข้างกลม
มีขนสั้นๆ
สีเทาอมน้ำตาลอ่อนประปราย
หรือหนาแน่น ใบประกอบแบบขนนก
มีใบย่อยสามใบ
เรียงสลับ
ก้านใบประกอบยาว 0.5-1 ซม.
มีขนสั้นๆ
สีเทาถึงน้ำตาลอ่อน
หูใบโปร่งแสง กว้าง 1-3 มม.
ยาว 3-5 มม. ปลายแยกเป็น 3
แฉก มีขนสั้นๆ
ใบย่อยรูปเรียวแคบ
รูปไข่กลับ
รูปไข่ถึงรูปรี
แต่ละใบขนาดใกล้เคียงกัน
หรือใบย่อยใบกลางใหญ่กว่าใบย่อยคู่ข้างเล็กน้อย
กว้าง 5-7 มม. ยาว 1.5-2 ซม.
ปลายมนมีติ่ง โคนสอบ
แผ่นใบหนา
ด้านบนเกลี้ยง
ด้านล่างมีขนประปราย
เส้นแขนงใบบางเห็นไม่ชัด
ก้านใบย่อยสั้น ช่อดอกออกตามปลายกิ่ง
ยาว 10-15 ซม. มีช่อสั้นๆ
ตามปลายกิ่งแขนง
ดอกเล็ก รูปดอกถั่ว
กลีบเลี้ยง 4 กลีบ
โคนติดกันเป็นหลอดสั้นๆ
ปลายแยกจากกันยาว 3-4 มม.
กลีบล่างสุดยาวกว่า 3
กลีบที่เหลือ
มีขนสีเทาถึงน้ำตาลอ่อน
กลีบดอก 5 กลีบ
สีแดงสดถึงม่วง
กลีบกลางรูปรี กว้าง 3-4
มม. ยาว 6-8 มม.
ปลายหยักตื้นๆ ถึงมนกลม
โคนสอบแคบ เกสรเพศผู้ 10
อัน
ก้านชูอับเรณูเชื่อมติดกันเป็นแผ่น
ฝักแบน กว้าง 3-4 มม.
ยาว 1-1.2 ซม.
บางครั้งยาวเพียง 5 มม.
เป็นข้อระหว่างเมล็ด
มักมี 2 ข้อ
เมื่อแห้งแต่ละข้อจะหลุดออกจากกัน
มีขนสีเทาถึงน้ำตาลอ่อน
เมล็ดเล็ก รูปไต
ถิ่นกำเนิด : -
การกระจายพันธุ์ :
อินเดีย
ภูมิภาคอินโดจีน
ถึงออสเตรเลีย
การกระจายพันธุ์ในประเทศไทย
:
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคตะวันตกเฉียงใต้
สภาพนิเวศน์ :
ขึ้นในที่โล่งในป่าเบญจพรรณ
บนพื้นที่สูงจากระดับน้ำทะเล
100-400 ม.
เวลาออกดอก :
เดือนพฤษภาคม-ตุลาคม
เวลาออกผล :
เดือนพฤษภาคม-ตุลาคม
การขยายพันธุ์ : -
ความเกี่ยวข้องกับประเพณี
วัฒนธรรม ความเชื่อ ฯลฯ :
-
อ้างอิง : 1)
ราชบัณฑิตยสถาน. 2538. อนุกรมวิธานพืช
อักษร ก. กรุงเทพมหานคร:
เพื่อนพิมพ์.