ลิเภา

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Lygodium flexuosum (L.) Sw.
วงศ์ : Schizaeaceae
ชื่อสามัญ : -
ชื่ออื่น : กระฉอก (ปราจีนบุรี) กะฉอก (ราชบุรี) กิ๊กุโพเด๊าะ ไก่ขู่ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) กูดเครือ กูดงอดแงด กูดแพะ กูดย่อง ผักตีต๊กโต (ภาคเหนือ) ตะเภาขึ้นหน (ภาคใต้, ประจวบคีรีขันธ์) ตีนตะขาบ (พิจิตร) ทุไก่โค (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี) เฟินตีนมังกร (กรุงเทพฯ) รีบูบะซา (มลายู-นราธิวาส) ลิเภาใหญ่ (ปัตตานี) หญ้ายายเภา (จันทบุรี,ภาคใต้) หลีเภา (ภาคใต้)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ : ไม้เลื้อย ลำต้นเป็นเถากลมขนาดเล็กแต่เหนียวทอดเลื้อยไปตามพื้นดิน ลำต้นเมื่อแก่มีสีดำเป็นมัน ใบ เป็นใบประกอบ ออกจากลำต้นเป็นคู่แบบตรงข้าม ประกอบด้วยใบย่อย 7 ใบ ใบมีรูปร่างแบบใบหอก ใบที่สร้างอับสปอร์จะเรียวยาวและขอบใบจะเป็นจักหยาบกว่าใบที่ไม่สร้างอับสปอร์ สามารถมองเห็นอับสปอร์ยื่นออกมาตามขอบใบ พบขึ้นในสวนยางพารา ไร่ปาล์มน้ำมัน บริเวณที่มีความชุ่มชื้นสูง เจริญงอกงามในฤดูฝน ขยายพันธุ์โดยการสร้าสปอร์และการแตกกอ

ประโยชน์ : ใช้ในงานหัตถกรรมจักสานภาชนะ เครื่องประดับ

ที่มาของข้อมูล :  วัชพืชในประเทศไทย , ผศ.สุรชัย มัจฉาชีพ สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล, 2538